Todo es edad

Has soñado con trenes incendiados
en una tierra triste y estás triste.


Ha llegado el momento de elegir
entre ser un canalla o aprender
a compartir sin paz y sin remedio
la maravilla con la humillación.


Todo es edad. Hay pájaros ahogados
en la saliva con la que no cantan,
voces sin almas, almas sin alpiste.



Paseas por cubierta y vas hablando
con pasajeros solos sólo en ti.


Todo es edad. Hay que vivir en vilo
y trabajar de sombra. Cada día
pagar el alquiler de estar viviendo.

(Uit: La latitud de los caballos, Hiperión 1999.)

Het is allemaal de leeftijd

Je droomde van brandende treinen
in een treurig land en je voelt je
treurig.

De tijd is gekomen om te kiezen
tussen een lafaard zijn
of voorgoed te leren
het wonder met de vernedering
te accepteren.

Het is allemaal de leeftijd. Vogels
zijn gestikt in wat ze moesten slikken,
in wat ze niet zongen,
stemmen zonder ziel,
zielen zonder zangzaad.

Je houdt je gedeisd en praat
met alleenreizende passagiers
uitsluitend in jezelf.

Het is allemaal de leeftijd. Je moet
in het ongewisse leven
en in de luwte werken.
Elke dag de huur
voor het leven betalen.